بهرام رادان: عسل بدیعی سلام من را به...

**darknes** · 04-08-2013, 14:41

بهرام رادان از جمله هنرمندانی است که علاوه بر بازیگری در عرصه موسیقی نیز فعالیت می*کند.

رادان در یادداشتی که در صفحه شخصی خود منتشر کرده است از خاطره حضور «عسل بدیعی» در فیلم «شمعی در باد» و رفتن این بازیگر جوان گفته است:

تو این هیاهوى رفتنت، حرفاى مردمى که عاشقانه دوستت دارن و چرندیات یه سرى جاهل، بى*اختیار یاد خاطره*اى افتادم مربوط به نوروز ١٣٨٢، سر صحنه شمعى در باد (که اونموقع اسمش بود: سوداى پرواز)

تقریبا سه هفته از فیلمبردارى می*گذشت و ما کماکان به دنبال بازیگر دختر بودیم. تعداد زیادى رو در نظر داشتیم ولى هیچ*کدوم جدى نبودند، یادمه که توى پیاده*روى خیابان ولیعصر، نزدیک میرداماد، تو خلوتى تهرون تو روزاى اول بهار، با خانم درخشنده راه می*رفتیم و اسامى رو مرور می*کردیم که یهو من اسم تو رو آوردم.

وقتى خانم درخشنده دلیلم رو پرسیدن، گفتم، عسل بدیعى انگار واقعا خود این نقشه! آسمانیه و هیچ بدى در عمق چشماش نیست، درست مثل دختر قصه ما.

حالا از اونموقع دقیقا ده سال می*گذره و بیشتر از همیشه مشخص شد که روح پاک تو تا چه اندازه به کالبد خاکى این دنیا متصل نبود، که تا چه اندازه تو سوداى پرواز داشتى.

مطمئنم که در اون دیار خوشحال*تری.

سلام من رو به همه برسون بخصوص خسرو شکیبایى که دلم تنگه براى اون خش صداش و على حاتمى و فردین و خلاصه هر کسى که مثل خودت اینجا نیست، ولى یاد و خاطره*اش ثبته تو تاریخ این سرزمین.

به امید دیدار همکار نازنین

بهرام.

04-08-2013, 14:41	#1
darknes کاربر فعال تاریخ عضویت: Dec 2012 نوشته ها: 490 تشکر: 0 تشکر شده 24 بار در 20 ارسال	بهرام رادان: عسل بدیعی سلام من را به... *بهرام رادان از جمله هنرمندانی است که علاوه بر بازیگری در عرصه موسیقی نیز فعالیت میکند.** رادان در یادداشتی که در صفحه شخصی خود منتشر کرده است از خاطره حضور «عسل بدیعی» در فیلم «شمعی در باد» و رفتن این بازیگر جوان گفته است: تو این هیاهوى رفتنت، حرفاى مردمى که عاشقانه دوستت دارن و چرندیات یه سرى جاهل، بىاختیار یاد خاطرهاى افتادم مربوط به نوروز ١٣٨٢، سر صحنه شمعى در باد (که اونموقع اسمش بود: سوداى پرواز) تقریبا سه هفته از فیلمبردارى میگذشت و ما کماکان به دنبال بازیگر دختر بودیم. تعداد زیادى رو در نظر داشتیم ولى هیچکدوم جدى نبودند، یادمه که توى پیادهروى خیابان ولیعصر، نزدیک میرداماد، تو خلوتى تهرون تو روزاى اول بهار، با خانم درخشنده راه میرفتیم و اسامى رو مرور میکردیم که یهو من اسم تو رو آوردم. وقتى خانم درخشنده دلیلم رو پرسیدن، گفتم، عسل بدیعى انگار واقعا خود این نقشه! آسمانیه و هیچ بدى در عمق چشماش نیست، درست مثل دختر قصه ما. حالا از اونموقع دقیقا ده سال میگذره و بیشتر از همیشه مشخص شد که روح پاک تو تا چه اندازه به کالبد خاکى این دنیا متصل نبود، که تا چه اندازه تو سوداى پرواز داشتى. مطمئنم که در اون دیار خوشحالتری. سلام من رو به همه برسون بخصوص خسرو شکیبایى که دلم تنگه براى اون خش صداش و على حاتمى و فردین و خلاصه هر کسى که مثل خودت اینجا نیست، ولى یاد و خاطرهاش ثبته تو تاریخ این سرزمین. به امید دیدار همکار نازنین بهرام. __________________