باز آى و دل تنـگ مرا مونس جان بـاش / وین سوخته را محـرم اســرار نهان بـاش

زان باده که در میکده عشق فروشند / ما را دو سه ساغر بده و گو رمضان باش . . .

سفره ی ذکر تو بر سجاده ی نماز باز شد

گویی به خدا بوی عطر علی همه جا رنگ گرفت . . .

مغرب آفتاب عمر علی / مشرق ماهتاب قرآن است

در چنین مه که انس و جان یارب / بر سر سفره تو مهمـان است . . .

قُل قُل گرم سماور در اتاق / می-برد من را به عصر کوزه-ها

می-برد تا لحظه-ی افطارها / می-برد من را به ماه روزه-ها . . .

بـاز هـوای سحرم آرزوست / خلوت و مـژگان تـرم آرزوست

شکوه ی غربت نبرم این زمـان / دست تو و روی تو ام آرزوست . . .

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

براى هر چیزى زکاتى است و زکات بدنها روزه است . . .

ماه رمضان بر شما مبارک

گنجینه ی نورانی قرآن رمضان است / آرامش دلهای پریشان رمضان است

مجموعه ی گلهاست شب وروز عزیزش / یعنی به حقیقت که گلستان رمضان است . . .

حاجی سرمایه دار تا سحر قرآن به سر گرفت و گناهانش آمرزیده شد. اما کارگر خسته کنار سفره افطار خوابش برد و گناهان امسالش به گناهان قبل افزوده شد...

این دنیا زندان مومن و دیاری فانی است و انسان در این دنیا مسافری بیش نیست و روزه بر مسافر واجب نیست