arya1225

“خبرگزاری امروز”
بعداز ظهر روز دوشنبه (دهم تیرماه) نشست نقد و بررسی سریال «هوش سیاه ۲» در قالب چهل و یکمین برنامه خانه فیلم فردوس با حضور مسعود آب پرور (کارگردان)، سید مرتضی فاطمی (تهیه*کننده)، آرش قادری(نویسنده)، مجید واشقانی، سودابه بیضایی، یغما یارعلی، کاوه مهدوی، امیر مومنی*پور، ارسلان قاسمی(بازیگران) و محمدرضا لطفی مجری و منتقد در فرهنگسرای فردوس برگزار شد.
در ابتدای این نشست لطفی منتقد برنامه عنوان کرد جمشید گرگین علیرغم میل بسیار زیادش برای حضور در این جلسه به دلیل سفر نتوانست اینجا باشد،اما یادداشتی را به من دادند که تاکید داشتند آن را حتما برای مردم بخوانم.
پس از آن یادداشت گرگین خوانده شد که در قسمتی از آن آمده بود مدت*ها بود که خودم، خود را ممنوع التصویر در جلوی دوربین کرده بودم و زمانی هم که از دفتر آقای آب*پرور با من تماس گرفتند تازه از سفر آمده بودم و موهایم را هم تراشیده بودم. این موضوع را به دستیار آقای آب*پرور گفتم، اما به اصرار دوستان قرار ملاقاتی گذاشته شد و من توفیق حضور در این کار را پیدا کردم و جلوی دوربین مسعود آب پرور قرار گرفتم. به زعم من تماشاگر، و نه بازیگر هوش سیاه، این سریال متفاوت*ترین مجموعه*ای است که من در این چند سال دیده*ام و این موفقیت را به مسعود آب پرور و سایر همکاران صمیمانه تبریک می گویم.
پس از این نامه لطفی درباره هوش سیاه ۲ گفت: وقتی کاری مورد استقبال قرار می*گیرد و در آن استانداردهایی رعایت می*شود و به شعور مخاطب توهین نمی*شود، باید به آن کار دست مریزاد گفت. فارغ از هرگونه نقد و ایرادی اول از همه باید به تیم و گروه هوش سیاه ۲ تبریک گفت. کاملا مشخص است که برای ساخت این کار زحمت کشیده شده است و مخاطب شناسی صورت گرفته است. قطعا هوش سیاه بی عیب و نقص نیست و مشکلاتی دارد،اما فکر می کنم خروجی کار آن قدر محاسن دارد که عیب ها چندان به چشم نمی آید. از نکات به شدت مهم و خوب کار شناخت مدیوم تلویزیون و ابزار رسانه توسط سازندگان و خصوصا نویسنده و کارگردان بوده است که فهمیده بودند در دنیای پر سرعت امروز قدم اول جذب مخاطب است.هوش سیاه ۲ خوشبختانه نسبت به سری اول از سرو شکل بهتری برخوردار است و این یک امتیاز است.متاسفانه ما در کشور در ژانر و گونه پلیسی و اکشن به شدت ضعیف و ناتوان هستیم.هزار و یک دلیل برای این ضعف وجود دارد،اما اغراق نیست اگر بگوییم این مجموعه خصوصا و خصوصا از لحاظ تکنیکی باب جدیدی را در سریال سازی باز کرده است.از نکات قوت دیگر این کار رعایت درست قواعد ژانر بوده.حال در مورد نقاط ضعف کار می توان به معلق ماندن میان یک اثر ایرانی صرف و یک پلیسی بین المللی و حتی آمریکایی سخن به میان آورد،همچنین از موارد دیگر موضوع جرائم اینترنتی است که چون هنوز برای خیلی از ایرانی ها ملموس و اتفاق افتاده نیست می توانست به گونه ای با ان برخورد شود که مردم بیشتر این بستر را حس کنند و با آن درگیر شوند.
در ادامه این نشست و پس از نظر منتقد جلسه مسعود آب پرور عنوان کرد: همه چیز با فیلم سینمایی قتل آن لاین شروع شد.در آن فیلم سیمافیلم پنجاه درصد شریک بود و در زمان اکران ان،یعنی در سال ۸۵ مدیر وقت سیما فیلم به بنده گفتند که خیلی حیف است که چنین تجربه خوب و جوانانه ای که ارتباط مستقیم با تکنولوژی دارد در قالب یک فیلم سینمایی پایان بگیرد و باید آن را به شکل سریال ادامه داد.
همین موضوع باعث شد تا ما به اتفاق۶،۷ محقق و نویسنده با مراجعه به پرونده های اداره آگاهی شروع به قصه سازی کردیم و ۸،۹ قصه تصویب شده بود که آقای قادری به کار اضافه شدند و شخصیت کامران خلق و ساخته شد و این مسیر ادامه پیدا کرد. فکر می کنم اگر ما در این مجموعه موفقیتی داشتیم به این برمی گردد که تیم ما نقشه راه داشت.یعنی ما از نیمه اول تولید هوش سیاه یک این تصمیم را گرفتیم که آن را ادامه دهیم و آن را مبسوط کنیم.
به هنگام شروع تولید هوش سیاه دو ما خودمان برای خودمان یک شرط گذاشتیم که هوش سیاه ۲ زمانی باید تولید شود که از سری قبل یک سر و گردن بالاتر باشد.ما در واقع با خودمان رقابت داشتیم و رقیب ما هوش سیاه یک بود.پس این چالش با خودمان خیلی جدی بود.توجه داشته باشید که در کار پلیسی باید قواعد ژانر حتما رعایت شود و متاسفانه در کشور ما سوء تفاهم سینمای بومی و سینمای ملی باعث می شود تا خیلی چیزها بهم بریزد.این قواعد ژانر که زبان بین المللی یک کار تصویری است گاها زیر چرخ دنده های سینمای بومی گیر می کند.سینمای پلیسی یکی از قربانیان بزرگ این موضوع است.
پس از این توضیح آب پرور بیان داشت که بعضا از من درباره ساخت سری سوم سوال می شود.من در همین جا می گویم که بارها و در تلویزیون و نزد مدیران اعلام داشته ام که من برای هوش سیاه تا صد قسمت برنامه و ایده دارم و می توانم آن را پرکشش و جذاب ادامه بدهم.اما موضوعی که این وسط وجود دارد این است که ما در حین ساخت مجموعه هوش سیاه ۲ شرایط خیلی سختی را پشت سر گذاشتیم و بی شک اگر بخواهم هوش سیاه ۳ را بسازم باید از هوش سیاه ۲ بهتر باشد و تا زمانی که این شرایط احراز نشود امکان ندارد که ان را کار کنم.من برایم مخاطب بی نهایت اهمیت دارد و به آنها احترام می گذارم،برای همین اگر یک درصد احساس کنم که این شرایط مهیا نیست چنین خیانتی را مرتکب نمی شوم.
پس از مسعود آب پرور نوبت به سید مرتضی فاطمی رسید که وی در صحبت های خود گفت:در ابتدا جا دارد تا از تمام عوامل این مجموعه که این جا حضور ندارند تشکر کنم،خصوصا بچه های پشت دوربین که زحمت زیادی می کشند و کمتر دیده می شوند.اما در مورد هوش سیاه باید بگویم که با صحبت های آقای آب پرور در مورد هوش سیاه ۳ به شدت موافق هستم.ما به هیچ عنوان حق عقب گرد نداریم و واقعیت این است که هوش سیاه با توجه به استانداردهای صداوسیما در نزدیکی قله قرار دارد و تمام دستگاههای مربوط باید برای ساخت چنین کاری کمک کنند و نباید تمام انتظارات را فقط از سازمان صداوسیما بخواهیم.مجموعه هایی از این دست پروژه های ملی هستند،به مردم احساس امنیت می دهد و نشان می دهد که پلیس آنها هوشیار است و با علم روز آشنایی دارد و این دست آورد کمی نیست.اما متاسفانه با وجود این موارد مثبت و ملی صفر تا صد این کار توسط صدا و سیما تولید گردید و ناجا به جز تجهیزات و ادوات که به تمام کارها کمک می کند و در اختیار همه قرار می دهد کوچکترین کمکی به ما نکرد.هرچند آقای احمدی مقدم دغدغه مشارکت مالی با این کار را داشتند و متوجه این خلاء و فرهنگ سازی بودند،اما ظاهرا بدنه اجرایی سیستم ایشان مانند وی دغدغه*مند نیستند و در هر صورت کمکی از سوی آنها به ما صورت نگرفت. خیلی ها فکر می کنند برای این کار هزینه ای به مراتب بیشتر از سریال های دیگر شده است، در صورتی که ردیف بودجه هوش سیاه ۲ ردیف الف و مطابق با سایر سریال*ها بود و نه بیشتر و تازه بودجه ما برای ۲۶ قسمت بود و کار تبدیل به ۳۵ قسمت شد با همان بودجه ۲۶ قسمت.
به راستی چقدر باید هزینه کرد تا احساس امنیت را در مردم زنده نمود؟ سیاست گزاران کلان سازمان بر این باور بودند که بهتر است این مجموعه در برهه انتخابات پخش شود تا این حسی امنیت در مردم بیدار شود و بیشتر شکل بگیرد و مردم و مخاطب از ماهواره ها به تلویزیون برگردند و پای آن بنشینند.اینها واقعا دستاورد است.پیش تولید این مجموعه در سال نود آغاز گردید و در فروردین نود و دو در کشور ترکیه فیلمبرداری این کار پایان گرفت،البته نگارش کار زمان بیشتری برد.
آرش قادری هم در این جلسه گفت: ما در سری اول تصمیم گرفتیم تا مردم را با مقوله جرایم اینترنتی آشنا بکنیم و بگوییم که چنین چیزی وجود دارد.ما این اور تور را رفتیم و در سری دوم که مردم به آگاهی رسیده بودند موضوع را گسترش دادیم.در رابطه با ساخت سری سوم و این موارد صحبت شد،اجازه بدهید من نکته ای را بگویم.خیلی از دوستان به من ایراد می گیرند که چرا شروع سری دوم تا هشت،نه قسمت در زندان می گذارد؟این جواب دقیقا همان بحث سری سوم و چهارم و پنجم است.به خدا اگر از ابتدا به ما می گفتند که مجموعه چند فصلی بنویس من در انتهای سری اول شخصیت کامران را به زندان نمی انداختم که بعد مجبور شوم در سری بعد هشت،نه قسمت صرف داستان چینی بیرون آمدن او بکنم.متاسفانه این اصلا خوب نیست که از ابتدا انتهای راهت مشخص نباشد.مثلا من همین الان صد قصه برای همین کار دارم،اما معلوم نیست که سری بعدی قرار است ساخته بشود یا نشود.همان طور که آقای آب پرور گفتند تازه در اواسط و اواخر کار بود که معلوم شد سری دومی هم می خواهد ساخته شود.متاسفانه ما تصمیم گیر نیستیم و تنها تصمیمات دیگران را اجرا می کنیم. از این رو خیلی چیزها دست ما به تنهایی نیست.اجازه بدهید مثالی بزنم.من در این کار سیناپس ننوشتم و قصه را یک ضرب جلو می بردم،این شخصیت ها بودند که پیش می رفتند و من نویسنده را با خود به جلو می کشیدند و فکر می کنم این سیال بودن در کار خیلی کمک کرد که همه چیز خشک و مهندسی شده نباشد.اما در تلویزیون شما باید در ابتدا سیناپس کار را کامل بنویسی تا انها از روی آن قضاوت کنند.نمی گویم کار بیراهی است و شاید حق هم دارند که بدانند،اما همین اعتماد در این کار یک اتفاق خوب را رقم زد.بعضی اوقات اعتماد باعث پیشرفت بیشتر می شود.