arya1225

“خبرگزاری امروز”
اردیبهشت امسال بود که تلویزیون پی ام سی تولد ۱۰ سالگی خود را بی سر و صدا جشن گرفت. شاید دوست داشت که در شرایط و فضای بهتری این واقعه را جشن بگیرد، اما این اتفاق با سختی هایی که پی ام سی در این چند سال همراهش بوده همراه بود. مانند این که شبکه پی ام سی با افت کیفیت شدیدی که داشته هم اکنون ۲٫۵ مگابیت پهنای باند دارد یا این که خیلی از موزیک ویدئو ها را (مثل شرکت King Records) پخش نمی کند (حال به هر دلیلی).
PMC تا قبل از این که به دو رسانه PMC Music و PMC Family تبدیل شود مخفف عبارت Persian Music Channel به معنای شبکه موسیقی فارسی بود که همگی ما با آن خاطره داریم. تنها شبکه موسیقی ۲۴ ساعته فارسی که به طور حرفه ای به پخش موسیقی می پرداخت و دل همه بینندگان را به دست آورده بود. چه دارندگان ماهواره چه کسانی که ماهواره نداشتند، کل ماهواره را با نام PMC می شناختند و اکثر موزیک ویدئو هایی که در سی دی ها به دست مردم می رسید از این شبکه رکورد شده بود.
اما زمانی که PMC تصمیم به تغییر گرفت، نامش را به Persian Media Corporation به معنی شرکت رسانه ای فارسی تغییر داد و سه شبکه PMC Music، PMC Radio و PMC Family را تشکیل داد. PMC Family پخش برنامه های سرگرم کنند و سریال هایی مانند مرلین و سریال های کلمبیایی و مکزیکی را با یک دوبله نسبتا خوب (بهتر از فارسی۱ آن زمان) در دست گرفته بود. به ویژه این که گفته می شد سریال مرلین دوبله بسیار بهتری نسبت به بقیه سریال ها داشته است. رادیو PMC هم که در همان یکی دو ماه فعالیت خود مانند توپ منفجر شد و طرفدارانش به ده ها هزار نفر رسید. به طوری که با برنامه های سرگرم کننده، زمان آشپزی و آسایش و حتی خواب به خانه ها می آمد و مردم را شاد می کرد. PMC Music هم که نسخه کپی برابر اصل شبکه PMC قدیم بود و فقط موسیقی فارسی و غیر فارسی پخش می کرد.
تا این که ابتدا PMC Radio و سپس این طور که خود PMC گفته است بنا به درخواست مردم (!) PMC Family بسته شد و هر دو شبکه در یک شبکه با نام PMC اما این بار با همان عبارت مخفف Persian Media Corporation در کنار یکدیگر جمع شدند. و این بار به جای این که شاهد پخش ۲۴ ساعته موسیقی حرفه ای مانند قدیم باشیم، شاهد پخش سریال های ترکیه ای و مسابقه امریکن آیدل و مکعب در کنار موسیقی بودیم.
بر طبق آخرین نظرسنجی، ۹۲ درصد مردم PMC قدیم را بیش تر از PMC امروزی دوست دارند. PMC قدیم به نظرشان چیز دیگری بود!
با این وجود و با وجود ۲ مگابیتی شدن PMC همچنان در دل مردم جا دارد و مردم دوستش دارند. دقایقی پیش که از PMC رد شدم، متوجه شدم که تعداد موسیقی های پخش شده از این شبکه در حال عبور از مرز ۱۰۰۰۰ تا می باشد. (البته ما ماهواره نداریم ها! سوتفاهم نشود!)
هم ۱۰ ساله شد و هم ۱۰۰۰۰ تایی! اما ای کاش بعد از پایان سریال ها و برنامه های این چنینی با همین کیفیتی هم که دارد به روز های سابق خود برگردد.
در ضمن یک گله بسیار بزرگ از شبکه PMC هم دارم! متاسفانه از ابی گرفته تا ستار، لیلا و حتی یاس از سانسور و عدم پخش برخی موزیک ویدئو ها در این شبکه گلگی دارند! در آخرین گلگی، ابی در تلویزیون من و تو گفت که موزیک ویدئو هایی که به تازگی ساخته و یکی از موزیک ویدئوهایش در ۴ سال پیش یا از پی ام سی پخش نشد یا فقط یکی دو بار پخش شد!
یا مثلا لیلا فروهر نوروز پارسال بود که به صورت آنلاین در تلویزیون طپش دیدم که گفتند ترانه “بدون ایران نمی میره” را پی ام سی پخش نکرده است.
یا مثلا “یاس” که قسمت آخری آهنگ “سرباز وطن” جایی که گفته می شد “مهم نیست ایران به دست کی اداره میشه، آدم تو محدودیت هاست که ستاره می شه” به طور کل در پی ام سی سانسور و با بیتی دیگر جایگزین شد!
همچنین موزیک ویدئو هایی مانند “گل پونه” از ستار و چندی دیگر از خوانندگان ایرانی از PMC پخش نشد که عده ای می گویند دلیلش این است که PMC نمی خواهد برای خوانندگان داخل کشور مشکلی پیش بیاید!
اما مگر رادیو فردا از همین هنرمندان موسیقی پخش نمی کند؟ یا مگر با این کار پی ام سی مشکلاتی برای هنرمندان پیش نخواهد آمد؟ پیش پای همین بحث بود که حمید و عماد طالبزاده، احمد سعیدی و چندی دیگر از هنرمندان داخل کشور، به دلیل فشار ها از کشور خارج شدند. پس ظاهرا سانسور PMC تاثیری بر روی هنرمندان داخل کشور نخواهد گذاشت!
در آخر من هنوز هم نمی دانم چرا ساسی مانکن باید بماند و آن گونه بخواند، اما عماد ها و حمید ها و احمد سعیدی ها باید بروند!